Nata per te
Het is een ontroerend en waargebeurd verhaal over Luca, een alleenstaande vader die baby Alba, wil adopteren, maar moet opboksen tegen de starre rechterlijke regels in Italië.
Het is 2017 en de rechtbank in Napels is op zoek naar een gezin voor Alba Stellamia, die het syndroom van Down heeft en meteen na haar geboorte in het ziekenhuis werd achtergelaten. Haar naam kreeg ze van een verpleegkundige, omdat ze bij dageraad werd geboren. Verder heeft de kleine Alba niets. Of misschien toch wel…
Luca (vertolkt door Pierluigi Gigante) heeft een sterk verlangen naar vaderschap. Hij vecht om de voogdij over Alba te verkrijgen, met hulp van advocaat Teresa Ranieri (een prachtige rol van Teresa Saponangelo, die ook speelde in de film È stata la mano di dio van Paolo Sorrentino).
Niet minder dan 37 ‘traditionele’ gezinnen hebben nee gezegd, voordat Luca in aanmerking komt. Wat is het probleem? Luca is een alleenstaande man en homo. In 2018 stond een Napolitaanse rechter bij hoge uitzondering toe dat een alleenstaand persoon een baby adopteerde. In principe is dat recht in Italië voorbehouden aan stellen die langer dan drie jaar getrouwd zijn. En hoewel sinds 2016 een geregistreerd partnerschap mogelijk is, bestaat het homohuwelijk in Italië nog altijd niet.
Hoofdpersoon Luca is een introverte, zorgzame man en naast een single gay ook een keurige katholiek die in de gehandicaptenzorg werkt en zelfs een tijdje priester was. Kerkbezoek, bidden en Maria-verering worden tegenover een gay bar, gay seks en dragqueen-act gezet.
Een waargebeurd emancipatoir feelgood drama dat niet direct verontwaardiging maar meer liefdevolle omarming als thema heeft. Het traditionele idee van het gezin als hoeksteen van de samenleving is achterhaald. Belangrijk is dat een ieder kan en mag zijn wie hij is en waar hij is.
Het belang van het kind (artikel 3 van het Verdrag van de rechten van het kind)
Het belang van het kind moet voorop staan bij alle maatregelen die kinderen aangaan. In alle beslissingen die genomen worden over kinderen, moet het belang van het kind een eerste overweging vormen. Zowel als het gaat om een beslissing over een individueel kind als over een groep kinderen. Het maakt daarbij niet uit wie de beslissing neemt. Dit kan de overheid zijn, maar ook een ouder, een leerkracht, een instelling of een rechter.
Het opboksen tegen regels, zoals Luca heeft moeten doen, is in strijd met het Verdrag van de rechten van het Kind en een schending van het Verdrag, dat ook door Italië is getekend.
Meer over kinderrechten lees je hier.
